Maarten Doorman

Maarten Doorman is schrijver en filosoof. Hij doceert cultuurfilosofie aan de Universiteit van Maastricht en kunstkritiek aan de Universiteit van Amsterdam. Verder is hij bijzonder hoogleraar Historische Cultuur van Duitsland vanwege het Duitsland Instituut aan de Vrije Universiteit en medewerker van de Volkskrant en De Groene Amsterdammer.
Recente boeken: Art in Progress. A Philosophical Response to the End of the Avant-Garde (2003), De romantische orde (2004), Paralipomena. Opstellen over kunst, filosofie en literatuur (2007), Denkers in de grond. Een homerun langs 40 graven (met foto's van F. Beckmans, 2010), Rousseau en ik. Over de erfzonde van de authenticiteit (2012) en Je kunt bellen (Gedichten, 2013) en De navel van Daphne. Over kunst en engagement (2016).
Doorman studeerde cum laude af op het pessimisme van Arthur Schopenhauer en promoveerde op het boek Steeds mooier. Over vooruitgang in de kunst (1994). Hij was redacteur van de literaire tijdschriften Hollands Maandblad en De Tweede Ronde en van het filosofische tijdschrift KRISIS. Daarnaast schreef hij over filosofie, literatuur en geschiedenis voor NRC Handelsblad (1987-2005), Vrij Nederland (1988-1990) en de Volkskrant (1993-95), waarvan hij sinds 2006 weer medewerker is.
Maarten Doorman was te gast bij vele radioprogramma's en jarenlang vast panellid bij VPRO's tv-programma Zeeman met boeken en is deelnemer aan HUMAN's Dus ik ben. Verder publiceerde hij zeven dichtbundels (zie o.a. http://www.epibreren.com/rs/rs_frame.html?doorman.html), zijn poëzie verscheen in tientallen bloemlezingen.
Van 2000 tot 2004 was Doorman bijzonder hoogleraar Literaire Kritiek aan de Vrije Universiteit Amsterdam, en van 2004 tot 2014 bijzonder hoogleraar Journalistieke Kritiek van Kunst en Cultuur bij Mediastudies aan de Universiteit Amsterdam. Zijn oratie aan de Universiteit van Amsterdam Kiekertak en Klotterbooke (2005) gaf een nieuwe impuls aan het canondebat. Doorman is lid van de Gouden Ganzenveer Academie en voorzitter van het bestuur van Stichting Glubbdubdrib.

(Source: http://www.maartendoorman.nl/index.php?id=5)